เอลิโอ ยังจำหน้าร้อนปี 1983 ได้เป็นอย่างดี ตอนนั้นเขาเพิ่งอายุ 17 เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่พ่อกับแม่จะต้องพาเขาไปใช้เวลาพักผ่อนช่วงวันหยุดยาว
ที่คฤหาสน์เก่าแก่แห่งหนึ่งในทางตอนเหนือของอิตาลี ในขณะที่พ่อหมกมุ่นกับการทำวิจัย และแม่ก็ต้องเอางานแปลมาทำด้วย
เอลิโอไม่กิจกรรมอะไรเป็นชิ้นเป็นอันนอกจากการเที่ยวเตร่ไปตามชนบทรอบๆ ว่างก็ซ้อมดนตรี อ่านหนังสือ และไปว่ายน้ำ การเกิดมาในบ้านที่มีพ่อกับแม่เป็นนักวิชาการ
หนำซ้ำยังเป็นลูกครึ่งอเมริกัน-อิตาเลี่ยน ทำให้เอลิโอรู้สึกว่าตัวเอง “รู้รอบ” มากกว่าเด็กวัยรุ่นในช่วงวัยเดียวกัน เขาอ่านหนังสือเยอะกว่าคนอื่น ฟังเพลงเยอะกว่าคนอื่น
มีความอารยะและวุฒิภาวะสูงกว่าเด็กอายุ 17 ทั่วไป แต่การปรากฏตัวของนักศึกษาชาวอเมริกันวัย 24 คนหนึ่งชื่อ โอลิเวอร์ ผู้ซึ่งเป็นแขกของที่บ้าน
เพราะต้องมาเป็นผู้ช่วยของพ่อเขาในการทำงานวิจัย ทำให้เอลิโอตระหนักได้ว่า ตนเองไม่ได้รู้ไปเสียทุกอย่างหรอก โอลิเวอร์ไม่เหมือนกับนักเรียนคนอื่นๆ ของพ่อที่เอลิโอเคยพบ
มีอะไรสักอย่างในตัวของเขาที่ดึงดูดเอลิโอให้เข้าไปหา และช่วงไม่กี่สัปดาห์นั้น ทั้งเอลิโอและโอลิเวอร์ก็ได้ก้าวไปยังเขตแดนที่พวกเขาต่างไม่เคยย่างกรายเข้าไปมาก่อน
มันคือเขตแดนของ “ความรัก” ความรักที่จะสร้างความเว้าแหว่งที่ติดตัวเอลิโอไปตราบนานเท่านาน ไม่ว่าหน้าร้อนครั้งนั้นมันจะผ่านไปกี่ปีแล้วก็ตาม!!!