Letters From Iwo Jima เล่าเรื่องราวของ เหล่าทหารแดนอาทิตย์อุทัยบนเกาอิโว จิม่า ที่กำลังเตรียมรับมือกับกองทัพอเมริกา ที่กำลังจะมายึดเกาะแห่งนี้ โดยนายทหารญี่ปุ่น ทั้ง นายพลผู้บัญชาการรบ “ทาดามิจิ คูริบายาชิ”(เคน วาตานาเบะ)ผู้ที่แบกภาระอันหนักอึ้ง ด้วยการปกป้องเกาะแห่งนี้ ด้วยจำนวนพลที่น้อยกว่าอเมริกาหลายเท่าตัว และยังขาดการสนับสนุนการรบทั้งทางน้ำและทางอากาศอีก,นายทหาร “ไซโก้”(คาซึนาริ นิโนมิยะ)ที่เฝ้าคอยการจบลงของสงคราม เพื่อที่เขาจะได้กลับไปหาลูกเมีย,นายทหารอีกคน “ชิมิซึ”(เรียว คาเสะ) อดีตตำรวจที่ถูกไล่ออก เพียงเพราะไม่ทำตามคำสั่งของเจ้านาย และนายทหารคนอื่นๆที่เหมือนจะรู้ว่า พวกเขานั้นต้องพบเจอกับชะตากรรมเช่นใด?

เรามักจะเคยได้ยินกิตติศัพท์เรื่องความใจถึงของทหารญี่ปุ่นมาเยอะ ทั้งเรื่องการรบแบบเอาตัวเข้าแลก โดยไม่เสียดายชีวิต(ที่เรียก กามิกาเซ่) หรือว่าจะเป็นการยอมฆ่าตัวตาย มิยอมตกเป็นเชลยของข้าศึก สิ่งเหล่านี้นั้น ล้วนแต่ถูกพร่ำสอนให้อยู่ในสายเลือดของเหล่าทหารญี่ปุ่น และการตายแบบนั้น เป็นสิ่งที่พวกทหารญี่ปุ่นเชื่อว่า เป็นการตายอย่างสมเกียรติและเป็นการตายเพื่อจักรพรรดิของพวกเขา ซึ่ง หนังเรื่อง Letters From Iwo Jima ก็ตั้งคำถามถึงการฆ่าตัวตายแบบนั้น ว่าเป็นการกระทำที่ถูกต้องแล้วจริงหรือ? โดยฉากที่แสดงถึงการตั้งคำถามนี้อย่างชัดเจนที่สุดคือฉากที่กองกำลังของ ไซโก้และชิมิซึ โดนข้าศึกโจมตีอย่างหนัก จนต้านไม่ไหว จนหัวหน้าหน่วยเริ่มสั่งให้ลูกน้องทำการฆ่าตัวตาย โดยการนำระเบิดมากอดไว้กับตัว แต่ ไซโก้ กลับไม่ยอมฆ่าตัวตายตาม ชิมิซึ พยายามบีบบังคับให้ไซโก้ฆ่าตัวตาย แต่ไซโก้ บอกกับชิมิซึว่า “ระหว่างการฆ่าตัวตายในตอนนี้เพื่อจักรพรรดิ กับการสู้จนตัวตาย อย่างไหนจะช่วยจักรพรรดิได้มากกว่ากัน?